دانشکده بهداشت

در آستانۀ سالروز میلاد با سعادت حضرت رسول اکرم و میلاد صادق آل محمد قرار داریم. میلاد پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) باعث بارش ابرهای رحمت در سرزمین تفتیده افکار و کویر عطش‌ناک دل‌ها گردید و از آن پس بود که انوار فیوضات الهی تابیدن گرفت و ظلمت‌ها و تاریکی‌ها رخت بربست و زندگی خاکی نشاط و طراوت حیات افلاکی یافت. پیامبر اکرم(ص) از آنجا که رسول رحمت بود و به مهر الهی و صفا و خلوص دعوت می‌کرد، طبیعی بود که در میان گروه‌ها و اقشار مختلف مردم، منادی وحدت می‌شد و آنان را از هر گونه فرقه‌گرایی و اختلاف و چند دستگی‌ می‌رهاند و به وحدت و اتحاد که در پی خود قدرت‌و یکپارچگی را به ارمغان می‌آورد، ترغیب می‌کرد.
رسول گرامی اسلام باتلاش وقفه‌ناپذیر و با پذیرش همه رنج‌ها و سختی‌ها برای متحد کردن مسلمانان، بزرگترین موفقیت و پیروزی را به دست آورد و با فرو ریختن پایه‌های نژادگرایی و امتیازات موهومی چون قومیت زدگی و تفاخر به آب و خاک، امتی واحد و بزرگ از همه ملیت‌ها و نژادها و زبان‌ها به وجود آورد.
در دل مسلم مقام مصطفاست
آبروی ما ز نام مصطفاست
خاک نجد از فیض او چالاک شد
آمد اندر وجد و بر افلاک شد
از حجاز و چین و ایرانیم ما
شبنم یک صبح خندانیم ما
مست چشم ساقی بطحاستیم
در جهان مثل می‌و میناستیم
امتیازات نسب را پاک سوخت
آتش او این خس و خاشاک سوخت
چون گل صد برگ ما را بو یکی است
اوست جان این نظام و او یکی است
اگر بخواهیم جایگاه والای پیامبر اکرم(ص) و نقش بزرگ او را در نفی تفرقه‌و مبارزه با اختلاف و فرقه‌گرایی بیابیم و نسبت به مجاهدت‌های آن شخصیت والا در ایجاد وحدت و همبستگی به شناخت و آگاهی برسیم، کافی است آیات قرآن کریم را که بر قلب و جان پاکش نازل می‌گشت و او را به مبارزه و تلاش برای از میان بردن فرقه‌گرایی و تشتت و تثبیت وحدت و قدرت فرمان می‌داد، با دیده عقل بنگریم و در آنها تفکر کنیم.
در سوره آل‌عمران،‌آیه 103 می‌فرماید:«واعتصموا بحبل‌الله جمیعا ولا تفرقوا» همه با هم ریسمان الهی را محکم بگیرید و پراکنده نشوید. این آیه با کمال صراحت به موضوع «با هم» بودن و با هم دستورهای الهی را اجرا کردن و پراکنده اجرا نکردن توجه کرده است. اندک توجهی به مفهوم آیه می‌رساند که عنایت این کتاب آسمانی به این است که مسلمانان متفرق و پراکنده نباشند.
سوره آل عمران، آیه 105 می‌فرماید:«و لا تکونوا کالذین تفرقوا واختلفوا من بعد ما جاءهم البینات و اولئک لهم عذاب عظیم» شما مانند دیگران (پیروان سایر ادیان) نباشید که پس از آنکه آیات روشن الهی برایشان آمد فرقه فرقه شدند و اختلاف پیدا کردند، برای چنین کسانی عذاب عظیم است.
اقیموا الدین و لاتتفرقوا فیه کبر علی المشرکین ما تدعوهم الیه (سورۀ شوری، آیۀ ۱۳) دین را بپا دارید و در آن پراکنده نشوید، آنچه تو به آن دعوت می‌کنی بر مشرکین گران و دشوار است. این آیه کریمه می‌فهماند چون مخالفان اسلام با هدفهای اسلام مخالفند، آرزومند تفرق و پراکندگی آنها می‌باشند و از وحدت مسلمانان می‌ترسند، آنها هستند که آتش‌های تفرقه و اختلاف را دامن می‌زنند و موانع برای وحدت مسلمین ایجاد می‌کنند.
"و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم" (سورۀ انفال، آیۀ ۴۶) با یکدیگر نزاع نکنید که سست خواهید شد و بوی شما از میان خواهد رفت. این آیه اتحاد مسلمانان را موجب قوت و قدرت و شوکت و بوی و خاصیت داشتن آنها معرفی می‌کند، می‌فرماید اگر در میان شما اختلاف افتد قوت و شوکت و بوی و خاصیت شما از میان می‌رود.
"یا ایها الذین آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقوا‌الله لعلکم تفلحون" (آل عمران، آیه ۲۰۰) این آیه آخرین آیه از سوره آل‌عمران است.‌ ای اهل ایمان، صابر و خویشتن‌دار باشید، یکدیگر را در خویشتن‌داری یاری نمایید و با یکدیگر پیوند داشته باشید، تقوای الهی داشته باشید،باشد که رستگار شوید.
علاوه بر آیات قرآن، رسول اکرم (ص) در سخنان گهربار خویش نیز همواره به وحدت مسلمین و پرهیز از تفرقه دعوت می‌کرد. از آن جمله این حدیث را شیعه و سنی از رسول اکرم (ص) روایت کرده‌اند: «سه چیز است که هرگز دل هر مسلمان در مورد آنها نمی‌لغزد و خیانت نمی‌کند، عملی را خالصانه برای خدا به‌جا آوردن، خیرخواهی برای پیشوایان مسلمانان، همراهی و وحدت و ملازمت با جماعت مسلمین».
در آستانه این سالروز مبارک و روزهای پایانی هفته وحدت، توجه داشته باشیم که ایجاد وحدت و همدلی به شعار نیست و عمل می‌خواهد. این روزهای مبارک را باید قدر بدانیم و علاوه بر تلاش در مسیر وحدت مسلمین جهان، وحدت و همدلی را در داخل کشور و میان همۀ نیروهای مخلص انقلاب به‌طور جدی پیگیری نمائیم.